Waarom een vierwielaangedreven suv met continue variabele transmissie? Deze vraag hield mij het meest bezig toen ik met de Mitsubishi Outlander modeljaar 2013 op pad ging. Gelukkig begon het die bewuste dag flink te sneeuwen en kon ik de hele week daarop aan den lijve ondervinden hoe de combinatie zich zou houden.

De nieuwe Outlander is helemaal opnieuw ontworpen om als PHEV (plug-in hybrid electric vehicle) de weg op te gaan. De PHEV komt deze zomer en er hoeft gedurende de leaseperiode van maximaal 5 jaar geen bijtelling over betaald te worden. Deze bijtellingsregeling geldt tot 2014. Als je met de cross-over rijdt, valt vooral de stijfheid van het chassis op. De auto voelt hierdoor robuust, veilig en degelijk aan. Geavanceerde hulpmiddelen zoals onder andere vierwielaandrijving, adaptive cruise control met kop-staart bots-preventie en rijbaandetectie versterken dit gevoel extra. Ondanks de stijve koets, absorbeert het onderstel oneffenheden in het wegdek soepel. Mitsubishi heeft in dat opzicht het onderstel goed voor elkaar.

Wennen aan CVT

Ik moest wel even wennen aan het rijden met een auto met cvt in dit segment. Ik ben een liefhebber van schakelen of voelbaar op- en terugschakelende versnellingsbakken. Door de cvt krijg je normaal gesproken het gevoel dat je geen controle meer hebt over de toerentallen van de motor. Mitsubishi heeft dat opgelost met schakelflippers en een systeem waarmee motortoerental en rijsnelheid meer lineair blijven.

Het ‘schakelen’ met de flippers geeft je het idee meer te ‘schakelen’, wordt dat gevoel versterkt, waardoor je het idee krijgt meer controle over de auto te hebben. Terugschakelen met de flippers zorgt ook echt voor vertraging. Door op te schakelen gaat het motortoerental omlaag. Net echt! Er is ook een minpuntje aan de cvt. Na een ferme remactie heeft deze even tijd nodig om zich weer te hervinden en de draad op te pakken. ‘Even tijd’ in de zin van milliseconden dan, niets om wakker van te liggen.

Motor bijna nieuw

Om aan de laatste eisen op het gebied van brandstofverbruik en CO2-uitstoot te voldoen heeft Mitsubishi flink wat technische handigheden uitgehaald. Het tweeliter blok in onze testauto kennen we uit de vorige generatie Outlander. Het blok heeft een nieuwe cilinderkop en allerlei brandstofbesparende technische nieuwigheden. De Outlander is leverbaar met een 2-liter benzine en een 2.2-liter dieselmotor. Mitsubishi geeft een gemiddeld benzineverbruik op van 6,7 liter per 100 kilometer. Ik heb dat bedrag tijdens mijn 1.100, voornamelijk snelwegkilometers, niet gehaald en bleef steken op 7,3 liter.

4WD in combinatie met CVT

De belangrijkste wijziging in het elektronisch gestuurde 4WD-systeem is de Eco-modus. De driestanden draaiknop van de oude Outlander is vervangen door een drukknop. Op het dashboard is af te lezen voor welke modus is gekozen. In de 4WD Eco-modus worden onder normale omstandigheden alleen de voorwielen aangedreven. Bij wielspin gaat er ook aandrijfkracht naar de achterwielen. Wij reden met de Outlander op winterbanden in de sneeuw. De grip is waanzinnig, de controle over de auto is optimaal.

Geholpen door abs en esp laat de suv zich niet snel van de wijs brengen. Wel merk je dat er ondanks de vierwielaandrijving onderstuur aanwezig is. Dat betekent dat de auto de neiging heeft om over de voorbanden rechtdoor te glijden. Dit kan het resultaat zijn van de directe besturing. De wielen reageren resoluut op stuurbewegingen. In de sneeuw bij snelheden boven de 40 kilometer per uur duurt het dus even voordat de banden weer grip vinden. Op nat en droog wegdek merk je trouwens helemaal niets meer van het onderstuur.

Geholpen door abs en esp laat de suv zich niet snel van de wijs brengen. Wel merk je dat er ondanks de vierwielaandrijving onderstuur aanwezig is.

Interieur ruim

Binnenin de Outlander zitten alle knoppen en instrumenten precies op de goede plek. Ik kreeg alleen de elektrisch verstelbare bestuurdersstoel niet helemaal in een voor mij perfecte positie. In andere auto’s heb ik daar geen moeite mee. Het resulteerde bij mij in tintelende bovenbenen. Mijn Outlander staat voor bijna 41.000 euro bij de dealer. Maar daar krijg je dan ook een rijke uitrusting voor terug. Wat ik wel enorm miste was het vakje voor mijn zonnebril boven de binnenspiegel. Handig is de derde zitrij met twee stoelen waarvan de leuning naar voren geklapt kan worden. Doe je dat niet, dan kan er net een klapkinderwagentje achter gestopt worden maar dan is het echt wel over. Met de stoelen neergeklapt verruim je de kofferbak flink.

Conclusie

Ondanks de zitpositie die ik niet helemaal perfect kreeg, is de Mitsubishi Outlander een fijne reisauto. Ik heb in een week tijd meer dan 1.100 kilometer afgelegd en al die tijd met een brede glimlach rondgereden. Rijden met de Mitsubishi Outlander is een genot. Je voelt dat je in een grote auto zit en dat geeft vertrouwen. Ik reed met de Outlander in een sneeuwperiode. Door de vierwielaandrijving heb je geen moment het gevoel de controle over de auto te verliezen. Sterker nog: ik durfde zelfs meer risico te nemen. ‘Gewone auto’s’ inhalen op besneeuwde landweggetjes, met twee wielen in de berm terechtkomen en voelen dat de auto altijd in het rechte spoor blijft. Als mijn portemonnee het zou toelaten, stond er bij mij binnen de kortst mogelijke tijd een Outlander op de stoep.

Bekijk meer foto’s op onze Facebook-pagina.

Technische gegevens:
Brandstof: Benzine
Energielabel: B
CO2 uitstoot: 155 g/km
Cilinderinhoud: 1.998 cc
Cilinders: 4 cilinder lijn
Max. vermogen: 150 pk bij 6.000 tpm
Max. koppel: 195 Nm bij 4.200 tpm
Acceleratie: 0 – 100 km/h: 12,6 sec.
Topsnelheid: 185 km/h
Transmissie: cvt
Gewicht: 1.490 kg
Prijs gereden uitvoering: 40.592 euro
Gereden testkilometers: 1.100 km

Plus
+ Veilig gevoel
+ Degelijk
+ Ruim
+ Directe besturing

Min
– Onderstuur
– Dood moment cvt na hard remmen