Ingrid Claasen is geboren in december 1969 en gepassioneerd organisator van netwerkbijeenkomsten en mensen- en bedrijvenverbinder in en om Amsterdam. “Ik organiseer met mijn bedrijf ‘Netwerken met een knipoog’ laagdrempelige netwerkbijeenkomsten waar mensen na werktijd ook plezier moeten kunnen hebben.”
“Gezellige ontmoetingen, stropdassen los en een afwisselend programma waarbij onder andere een entertainer, kunstenaar en fotograaf een podium krijgen. Er worden prijzen verloot en er kan gepitcht worden. De entree is gratis en werkzoekenden zijn ook welkom. Iedereen heeft een netwerk. Ik streef ernaar om dit format dit jaar landelijk uit te rollen.”
Netwerk uitbreiden om geld te verdienen
“Ik ben in 2011 voor mezelf begonnen als social media trainer en evenementenorganisator”, aldus Ingrid. “Ik moest mijn netwerk uitbreiden om geld te verdienen. Mensen in mijn regio kende ik niet aangezien ik voorheen werkzaam was in de muziek business en zo ben ik begonnen met het bezoeken van netwerkbijeenkomsten. De allereerste bijeenkomst vond ik erg spannend, maar ik heb uiteindelijk een hele leuke morgen gehad en ging als laatste weg. En dat is vandaag de dag nog steeds zo, ik verlaat meestal als laatste de bijeenkomst”, zegt Ingrid lachend.
De auto van Ingrid is op dit moment een Citroën Berlingo om haar spullen zoals banners, decoratie en promotiemateriaal te kunnen vervoeren. “Het eerste jaar was ik heel veel onderweg. Ik reed wel 25 duizend kilometer om netwerkbijeenkomsten, relaties en workshops te bezoeken. Zo heb ik in een korte periode mijn zakelijke netwerk uitgebreid en kwam ik ook aan mijn opdrachten.”
Baby’s en leuke filmpjes doen het goed
Om goed te kunnen netwerken is het volgens Ingrid belangrijk om zowel off- als online goed zichtbaar te zijn en positief in beeld te komen. “Je moet een goed imago opbouwen, let daarom goed op wat je op social media plaatst. Publiceer alleen maar interessante, positieve en leuke dingen. Bijvoorbeeld als je ergens trots op bent, iets leuks over je huisdier of als er iemand jarig is.”
“Baby’s en leuke filmpjes doen het ook altijd goed op social media”, vervolgt Ingrid. “Post dingen die jouzelf en anderen inspiratie kunnen geven. In tegenstelling tot wat je wel eens hoort is social media niet koud en kil. Het schept een persoonlijke band tussen mensen. Als je er op een leuke manier mee omgaat, kun je er op een positieve manier je boodschap mee verkondigen. Social media kan de wereld er een beetje mooier uit laten zien.”
Free a girl
Ingrid zet zich naast haar werk in voor stichting ‘Free a Girl’. Deze stichting wil zoveel mogelijk meisjes bevrijden uit onvrijwillige prostitutie (mensenhandel). “Wereldwijd worden miljoenen meisjes ontvoerd en/of verkocht, terwijl de ouders denken dat ze in de grote stad een goede baan krijgen. Mensenhandel staat hoog op de negatieve lijst van lucratieve bezigheden.”
Ingrid werd door de vrouwenhandel geraakt nadat ze een documentaire zag waarin Yolanthe Sneijder-Cabau met een camera bij een inval aanwezig was. “Ik zag verschrikkelijke beelden en heb om die reden contact met de stichting gezocht omdat ik er vrijwillig iets aan bij wil dragen. Ik geef voorlichting aan Business Clubs en ondernemersverenigingen. Ik vertel hoe de stichting is ontstaan, wat haar ambities zijn, hoe het er in die landen aan toe gaat en hoe mensen worden geronseld en misbruikt.”
Lock me Up
Ingrid’s doel is om mensen met haar verhaal te raken. “Ik wil duidelijk maken dat er heel veel kinderen op deze aarde zijn die het absoluut niet leuk hebben. Ik vind eigenlijk dat iedereen zich vrijwillig in zou moeten zetten voor een goed doel. Het kost wat tijd, maar levert bewustzijn en geld voor de stichtingen op. Het mooiste zou zijn dat kinderprostitutie een halt wordt toegeroepen. Maar we hebben nog een lange weg te gaan. Een kind hoort kind te zijn. Mijn moederhart bloedt als ik zie dat een kind misbruikt wordt of sterft.”
In het kader van Free a girl heeft Ingrid zichzelf tijdens een ‘Lock me Up-actie’ 12 uur laten opsluiten in een hokje. “Daar heb ik de eerste keer bijna 6.000 euro mee opgehaald. Met het geld worden reddingsteams gefinancierd die meisjes uit bordelen weghalen en in tehuizen worden opgevangen. De opvangtehuizen worden bekostigd of zelfs helemaal opnieuw opgezet. Het geld wordt ook gebruikt om mensen in de landen voor te lichten welke gevaren er zijn en dat de ouders hun kinderen niet tegen betaling aan vreemden meegeven.
