Familiebanden zorgen ervoor dat ik vrij regelmatig in de Verenigde Staten kom. Dat de dichtstbijzijnde luchthaven zich op ruim drie uur rijden van mijn schoonouders bevindt en ik meestal de luxe heb niet zelf te hoeven rijden tijdens ritten van en naar het vliegveld, zorgt ervoor dat ik het Amerikaanse wagenpark en de wegen aan een grondige analyse kan onderwerpen.

Klik niet meteen weg bij het idee dat er weer een verhaal volgt over grote V8’s en onverantwoordelijk grote motorinhoud. Dat weet je natuurlijk allemaal al. Ik ga het niet hebben over het voor Nederlanders hilarische feit dat de pick-up trucks van Ford’s F-Series, waarvan het instapmodel F-150 voor 2015 een 3.5 liter V6 is, al meer dan 30 jaar de nationale verkoopstatistieken aanvoeren. Geloof het of niet, maar het gemiddeld aantal cilinders per auto is onder druk van een stijgende olieprijs en economisch ontij in het eerste decennium van de 21^e eeuw fors afgenomen. Nee, als je er wat vaker komt, vallen ook andere dingen op.

Potholes

Zoals de conditie van het wegdek. Waar de gemiddelde autotester al klaagt wanneer dwarsgroeven niet optimaal opgevangen worden door het onderstel, zit je in de VS niet zelden met bijeen geknepen billen te wachten op de impact van weer een pothole, waarbij het eufemistische waarschuwingsbord ‘BUMP’ de lading van een twintig centimeter diep gat niet echt dekt. Europese automakers verstevigen niet voor niets onderstel en vering voor naar de VS geëxporteerde modellen. Amerikanen moeten zich een bult lachen als ze in Nederland een bordjeSlecht wegdek passeren. Waar dan??

Amerikanen moeten zich een bult lachen als ze in Nederland een bordje Slecht wegdek passeren. Waar dan?

Naast de conditie van het wegdek is ook de weginrichting anders dan we gewend zijn. Wie regelmatig in België vertoeft, kan zich er wat bij voorstellen. Mooi die gebankte bochten, maar precies andersom dan de bedoeling was. En hoewel de maximumsnelheden in de VS – met reden, zie vorige paragraaf – iets lager liggen dan hier, is een snelwegafrit met praktisch haakse bochten ook in de States geen uitzondering. En na verloop van tijd realiseer je je dat we behoorlijk verwend zijn met die wegsignalering elke paar honderd meter. Ik tel op een tripje van twee weken meer kop-staart botsingen dan ik er thuis in een heel jaar zie.

Oud blik

Wat ook opvalt, is de ouderdom en staat van onderhoud van het rondrijdende blik. De gemiddelde leeftijd van de op de Amerikaanse weg rijdende auto is een stukje hoger dan die van zijn Europese evenknie. Het verschil met Nederland, waar wetgeving en het hoge percentage leaseauto’s zorgen voor een relatief jong wagenpark (hoewel het gemiddelde ook hier is toegenomen in de recente crisisjaren), is behoorlijk groot. Het percentage auto’s dat een Nederlandse APK niet zou doorstaan, lijkt op het eerste gezicht aanzienlijk.

Sedans, SUV’s en Pick-Ups

En dan is er natuurlijk de segmentering van het wagenpark. Waar Europa, en opnieuw Nederland in het bijzonder, verzot is op hatchbacks en stationwagons, voeren in de VS sedans, suv’s en pick-up trucks de boventoon. De eerste categorie overal, de tweede in rijkere stedelijke gebieden, en de laatste in het bijzonder in meer landelijke gebieden. Overigens is de bagageruimte van een pick-up truck in het algemeen niet leeg, in tegenstelling tot die van een stationwagon in ons land.

Dan het percentage lelijke auto’s. Interessant om dat eens te vergelijken met het drama op ’s Neerlands wegen. Ook in de VS wordt de medemens die een lelijke auto ambieert, op zijn wenken bediend. Onder druk van een almaar dalende omzet hebben met name Amerikaanse automakers diverse wanstaltige probeersels op de markt gebracht. Je kent ze wel. Modellen die lijken te willen zeggen: “Ik had niet gedacht dat het management dit ontwerp serieus zou nemen.”

De Pontiac Aztek is een mooi voorbeeld. Ik zal niet zeggen dat deze auto de reden is dat het merk inmiddels niet meer bestaat, maar geholpen heeft het niet. Ook de Japanners, al sinds jaar en dag sterk vertegenwoordigd op de Amerikaanse markt, laten zich niet onbetuigd met de asymmetrische Nissan Cube, de Subaru B9 Tribeca (die er alleen van de zijkant enigszins acceptabel uitziet), en de Acura ZDX, een auto die alle lelijke details van de BMW X6 (en dat zijn er nogal wat) heeft overgenomen en uitvergroot. Het is maar goed dat in de meeste staten ook de voorste zijruiten geblindeerd mogen worden.

Druk, druk, druk

En tot slot het fileprobleem. In Nederland klagen we steen en been over het fileprobleem. Hadden we maar niet zo dicht op elkaar moeten gaan wonen. Is het in de VS dan veel beter? Nee, precies hetzelfde. In stedelijke gebieden sta je net zo lang, zo niet langer vast tijdens ochtend- of avondspits.

Het enige verschil is dat je je misère meestal met meer medeweggebruikers kunt delen door de bredere wegen. En in landelijke gebieden rijd je, net als bij ons, lekker door. Alleen is er, alweer net als bij ons, natuurlijk geen baan te vinden.