Lees hier deel 1 van dit artikel hier. Volgens plan werd de BMW X3 2.0D met motorcode N47D20A afgeleverd bij Autodiagnose.eu van Asim Saglam in Kolham. De verzamelde brokstukken werden als een puzzel tentoongespreid, een kwestie van in elkaar zetten en rijden maar. Maar zover waren we nog lang niet, eerst zou de elektronica ons een bevrijdend antwoord moeten geven.

Echter bij binnenkomst, bleek de accuspanning slechts nul volt. Deze waarde werd veroorzaakt doordat een pluskabel kabel van de startmotor kortsluiting maakte tegen het metalen chassis van de auto. Na de kabel geïsoleerd te hebben, kon de het elektronische circuit van de X3 weer onder stroom gezet worden.   

Diagnoseapparatuur komt er niet uit

Vervolgens werden achtereenvolgens een Bosch KTS 540 en een Autologic diagnosetester aangesloten die ons inzicht in het brein van de regeleenheid (BMW noemt die DME) zouden moeten verschaffen. Beide apparaten deden heel erg hun best, maar kwamen niet veel verder dan een weergave van de actuele foutmeldingen en de melding dat met diversen elektronische componenten geen communicatie mogelijk bleek. Eigenlijk leverde het uitlezen van het foutgeheugen ons meer vragen dan antwoorden op.

De opgeslagen foutmeldingen waren het resultaat van de kortsluiting en de mechanische schade. Helaas bleef dieper liggende opgeslagen foutinformatie waar wij onze hoop op gevestigd hadden uit. De regeleenheden in deze auto ondersteunden deze functionaliteit nog niet. Als laatste werd een poging gewaagd de regeleenheid rechtstreeks op de printplaat uit te lezen. Het betreft een Bosch computer en deze zijn doorgaans redelijk toegankelijk, maar niet in dit geval. De regeleenheid was niet toegankelijk en hield zijn geheimen voor ons verborgen. 

Geur van cardanolie

In de tussentijd werden ook de verstuivers gedemonteerd om te zien wat we bovenin de motor aan zouden treffen. Opvallend was dat alle verstuiveruiteinden en hulzen van de brandstofinjectoren eruit zagen alsof ze in een bak met schone olie waren gemonteerd. De menselijke neus tegen de verstuivers geplaatst en eraan ruiken deed het ernstige vermoeden rijzen dat de aangetroffen olie cardanolie betrof. Cardanolie is pertinent ongeschikt als motorolie. Ook in de holtes van het inlaatspruitstuk vermoedden we de geur van de cardanolie te bespeuren.

Dezelfde geur van cardanolie werd tevens aangetroffen in de motorolie, daarom werd besloten een tweetal oliemonsters af te nemen, één uit het oliefilterhuis waarin nog genoeg olie aanwezig bleek voor een analyse, en één vanaf het inlaatspruitstuk. Beide samples werden verstuurd naar een laboratorium om vast te stellen of beide oliën vermengd waren. In afwachting op het laboratoriumonderzoek, werd de motor -of dat wat er nog van over was- aan een nader onderzoek onderworpen. Daarbij kwamen enkele opmerkelijke zaken naar voren.

Drijfstangen op meerdere plekken gebroken

Bij drie cilinders waren de drijfstangen op meerdere plekken gebroken. Dit is, na een eerste breuk op één plaats, ongebruikelijk. Na de eerste breuk is de spanning van de drijfstang af en is er theoretisch geen reden om nog meerdere breuken op te lopen. Hier ontstaat mijn vermoeden dat er een gigantische explosie in de motor heeft plaatsgevonden. De distributie daarentegen was nog intact. Tijdens het verdraaien van de krukas, draaide de nokkenas nog prima mee. De zuigers aan de onfortuinlijke en afgebroken drijfstangen, konden nog vrijelijk in de cilinders op en neer bewegen.

Inmiddels was ook de uitslag van het lab binnen. Uit het onderzoek bleek dat er inderdaad twee verschillende oliën waren aangetroffen echter, kennelijk was géén van de twee oliën een cardanolie. Het laboratorium gaf hiervoor de volgende motivatie: beide samples bevatten calcium, fosfor en zink die je normaal in motorolie aantreft. Cardanolie bevat alleen fosfor en geen zink en calcium. In geval van vermenging, zou dus de zinkverhouding sterker dalen dan de fosforverhouding.

Eigenaar nooit gesproken

Als we absolute zekerheid willen hebben over welke vloeistoffen er gemengd waren, moeten de samples opgestuurd worden naar Engeland. En daar kwam wederom een probleem om de hoek kijken: tijdsdruk. De onderzoekskosten en de daarbij behorende tijd dreigden de spuigaten uit te  lopen en meer de vorm van een justitieel onderzoek aan te nemen. Saillant detail was dat we nimmer de eigenaar van de X3 aan de lijn konden krijgen. Zijn telefoon werd opgenomen door een door hemzelf aangestelde tolk, omdat de eigenaar zelf onze taal niet machtig zou zijn.

Daarop heb ik besloten de omvang van de schade te rapporteren en, indien er meer onderzoek gewenst is, gaan we verder. Tussen de regels door staat tenslotte ook enige informatie. Wie weet wat hier gebeurt is, mag het zeggen!