Op driving-dutchman.nl schrijven we al meer dan vijftien jaar uitgebreide rijtesten over nieuwe auto’s (en motorfietsen). Hierin proberen we altijd op een zo objectief mogelijk manier een overzicht te bieden van de kwaliteiten van een model. Hoe rijdt ie, wat zijn de specificaties, hoe zuinig is hij en hoeveel ruimte en luxe biedt het interieur? Soms is het echter ook wel eens leuk het van een iets andere kant te bekijken. Want hoe zou het zijn om dagelijks in een Abarth 500 E te rijden?
Iedere ochtend
Vroeg in de ochtend, klaar voor de eerste afspraken, loop ik naar de kleine parkeerplaats bij mijn huis. Naar de Abarth hoef ik niet lang te zoeken. Zijn opvallende felblauwe lak is een verademing in een zee van grijze, witte of zwarte auto’s, die het straatbeeld helaas typeren. Ook zijn vriendelijke, doch sportieve ontwerp, steekt af van de strakke, haast bozige Duitse designs of de niets zeggende Aziatische modellen.
Even sta ik stil om naar zijn neusje te kijken; breed, laag en toch buitengewoon charmant. Instappend en in de kuipstoelen vallend, is het duidelijk dat je deze auto niet koopt voor de ruimte. Gelukkig is dit exemplaar voorzien van het panorama dak, waardoor de normaal ietwat claustrofobisch aanvoelende cabine veel lichter aanvoelt.
Vertrekken
Alle Abarths 500 E zijn voorzien van een kleine speaker onder de auto, die het geluid van de benzine gestookte varianten imiteert. En een stuk harder dan je denkt. Zodra je de auto start – bij een EV kunnen we misschien beter spreken van ‘aanzet’ – komt er een lawaai van onder de auto die direct het schaamrood op je kaken zet. Het is even zoeken, maar diep in het menu vind ik dan toch de optie om dit uit te zetten. Een leuke gimmick, maar wel een die gaat vervelen.
Qua rijmodi heb ik de keuze uit drie standen: Turismo, Scorpion Street of Scorpion Track. Omdat mijn huis helaas niet aan een circuit grenst en de ochtendspits geen plek is voor sportief rijden, kies ik voor de meest rustige Turismo. Zelfs in die stand is de kleine Schorpioen opvallend fel. Te veel gas in een bocht en de toch vrij brede voorwielen draaien nutteloos rond totdat ze weer grip vinden en ik met een stevige duw in mijn rug vooruit schiet.
Comfort?
Al snel weet ik de grens van grip op te zoeken, daarbij geholpen door het goed afgestelde en tegengewicht biedende gaspedaal. Wat overigens (ook) erg vergelijkbaar is met de benzine gestookte Abarths, is het comfort. Of liever gezegd, het ontbreken ervan. Een Abarth is pas een Abarth als de vullingen uit je kiezen denderen als je over hobbels rijdt. Daar krijg je dan wel een heerlijke strakke wegligging voor terug. Een kwestie van een duidelijke keuze.
Op de snelweg, ditmaal eens geen file, kan ik de 500 E even laten rennen. Zelfs op hogere snelheden weet hij, ondanks dat hij maar 155 pk heeft, een aardige acceleratie teweeg te brengen. Wat me tevens opvalt is dat hij ineens een stuk comfortabeler en groter aanvoelt. Het blijkt zowaar geen slechte reisauto. Nou ja, wel met één kanttekening: met temperaturen rond het vriespunt en de (stoel-)verwarming aan blijkt mijn reële bereik zo’n 200 kilometer. Heel ver reizen zit er dus niet in.
Het beste remedie
Na een lange dag met voornamelijk nutteloos aanvoelende overleggen – wat kunnen wij in Nederland toch veel ouwehoeren – mag ik gelukkig weer in mijn blauwe plezierautootje stappen. Ditmaal kies ik voor Scorpion Street. Waarom geen Track? Omdat de auto dan niet meer zo lekker afremt op de elektromotor en daar ben ik nou net zo aan gewend.
Geen snelweg, maar bochtige binnenwegen richting huis, waar de Abarth zich ontpopt als het beste remedie tegen een zwaar hoofd. Met het heerlijke alcantara stuur rijg ik de bochten aan elkaar, waarbij de snelheid steeds verder omhoog gaat. Zelfs snelle wisselingen van links naar rechts, en andersom, brengen deze 500 E niet van de wijs. En dat allemaal op vochtige wegen. Wat een feest moet deze auto zijn in de zomer op een droge bergpas.
Thuis parkeer ik mijn nieuwe Italiaanse vriend weer tussen de grijze muizen. Weglopend kijk ik nog eenmaal achterom. Het is alsof de Abarth mij glimlachend aankijkt en wil zeggen, ‘zullen we nog een rondje?’ Ik kijk op mijn horloge. Ach, die boodschappen komen morgen wel.
Abarth 500 E
Aandrijving Elektromotor, 155 pk en 235 Nm, voorwielaandrijving
Getest bereik ca. 200 km
Batterij Li-Ion 42 kWh
Gewicht in kg (rijklaar) 1.330
0-100 in sec 7
Top in km/h 160
Vanafprijs in euro 36.490
