Volvo is er met de V40 Carbon Edition, die naar keuze als T5 (benzine) of D4 (diesel) beschikbaar is, uitstekend in geslaagd om een auto met een afwijkend karakter neer te zetten.
[grwebform url=”http://app.getresponse.com/view_webform_v2.js?u=BJQ3i&webforms_id=395503″ css=”on” center=”off” center_margin=”200″/]Qua uiterlijk zijn er de in het oog springende 19 inch zwart lichtmetalen velgen, die fraai contrasteren met de in Ice White Solid uitgevoerde carrosserie. Verder een in carbon uitgevoerd dak en spiegelkappen, zwarte spoiler- en uitlaatpijpuiteinden, en hoogglans zwarte details bij voor- en achterbumper. Met recht een unieke V40 dus.
Interieurdetails en irritant Stop/Start
Bij het instappen vallen de dorpels op die voorzien van een koolstofvezel omlijsting nog even melden dat je hier met de Carbon Edition te maken hebt. De rode gordels vormen een mooi detail in het verder volledig in zwart opgetrokken interieur (inclusief hemelbekleding). De Carbon Edition is gebaseerd op de R-Design uitvoering, wat je op het stuur ook terugziet.
Het automatische Stop/Start systeem wekt in combinatie met de automatische transmissie nog altijd wrevel, zoals we ook enkele jaren geleden al constateerden tijdens een test met de V70 D2 Summum. Het systeem doet wat het moet doen, maar schiet zijn doel voorbij: de motor wordt al uitgeschakeld terwijl de auto nog uitrolt, wat bijvoorbeeld bij rotondes of verkeerslichten waar je bewust (nog) niet volledig tot stilstand wilt komen niet handig is.
Gek als ik werd van het continue ‘hum-hum-hum’ vanaf de achterbank.
Dankzij de vergelijkende baby-klinkertest ben ik sinds een kleine anderhalf jaar in staat om het rijcomfort van auto’s objectief te vergelijken. Dit keer extra interessant, daar ik zelf ook een Volvo V40 rijd, alleen dan een uitvoering met 17 inch velgen. In die auto neuriet mijn zoontje vanuit zijn kinderstoeltje steevast een deuntje mee als ik over oneffen wegdek rijd.
In de praktijk treedt dit fenomeen op Nederlandse klinkerwegen op en wanneer ik de zuidelijke rijksgrens passeer. In het laatste geval doet het wegtype er uiteraard niet toe. Nu vind ik mijn zoontje best lief, maar in de Carbon Edition kreeg ik af en toe de behoefte om hem achter de zwarte hemelbekleding te plakken. Gek als ik werd van het continue ‘hum-hum-hum’ vanaf de achterbank. Alleen op stukjes snelweg gelijk een biljartlaken werd me incidenteel wat rust gegund.
Ook zonder deze empirische test kan ik stellen dat deze V40 met 19 inch lichtmetaal en zijn ongenadig harde vering voor mij iets te veel van het goed is, of het nu met of zonder koter achterin is. Praktisch puntje is ook dat de draaicirkel ten opzichte van een versie met reguliere versie met bijna een meter toeneemt.
Ingetogen of Sportief
Feit is wel dat als je voor een auto met een sportieve uitstraling gaat en bijbehorend sportief / spartaans rijgedrag op de koop toe neemt, of zelfs ambieert, je aan de Carbon Edition een erg goede auto hebt, die als een blok op de weg ligt en een lekker zwaar gevoel in het stuur biedt. Polestar Tuning, dat voor 10 pk meer vermogen en een – belangrijker – met 40 Nm toegenomen koppel zorgt, is dan het toefje slagroom op de taart.
De samenwerking met de achttraps automaat blijft prima, al moet deze wel duidelijk zijn best doen om je bij te houden wanneer je de auto goed op zijn staart trapt. De normaal gesproken zo rustige en ingetogen D4 met zijn 190 standaard pk’s krijgt door het performance optimisation pakket een boost die zorgt voor een feller karakter, met name in het midden-toerenbereik tussen 1.500 en 3.500 tpm.
De gemiddelde Volvo-rijder zal zich afvragen waarom je de perfecte balans moet verstoren, terwijl de sportieve rijder, die nog jaren heeft om van zijn lage rugpijn te herstellen, nu ook in de compacte middenklasser van Volvo precies vindt wat hij zoekt, en meer: de V40 is nog altijd een van de, zo niet dé veiligste auto in zijn klasse.
Fijn is dat het nu dus allebei kan bij Volvo, al moet je snel zijn want er worden maar 343 exemplaren van de Carbon Edition gemaakt, waarvan slechts 100 voor de Nederlandse markt. Is het je toch te veel van het goede, kijk dan eens naar onze test met de V40 D4 Summum.
Technische gegevens:
Brandstof: Diesel
Cilinderinhoud: 1.969 cc
Gem. opgegeven verbruik: 3,7 l/100 km
Vermogen: 190 pk (200 pk met Polestar Tuning)
Koppel: 400 Nm (440 Nm met Polestar Tuning)
Topsnelheid: 230 km/h
Versnellingsbak: achttraps automatische transmissie
Gewicht: 1.386 kg
Prijs vanaf: € 25.695
Plus
+ Sportieve doch stijlvolle exterieur- en interieuraanpassingen
+ Rijgedrag – sportiviteit zonder compromis
+ Sportiviteit op een veilige manier
Min
– Rijgedrag – voor dagelijks gebruik meedogenloos hard
– Overactief Stop/Start systeem
– Draaicirkel
